Blog

Dzisiaj. Czuję w sobie światełko wdzięczności. Po inspirującej sesji medytacyjno-oddechowej online z doskonałym psychologiem moja energia wskakuje na wyższą kalibrację. Czuję, jak kontuzjowana lewa ręka, spoczywająca na splocie słonecznym, na sercu, odbiera światło. 

Czym jest energia? Można o niej mówić naukowo – jako o zdolności do wykonania pracy, przemianach w materii, wymianie sił i przepływach. Ale można też spojrzeć inaczej – mniej oczywiście, a jednocześnie bliżej tego, co naprawdę odczuwamy każdego dnia.

Minął miesiąc. Czas płynie, a dla mnie jakby stanął w miejscu. Oddycham. Robię to, co muszę i mogę. Najprostsze rzeczy. Gotuję zupę tajską, piekę sernik pistacjowy. Gryzę soczystą truskawkę, skupiając się na jej smaku, jakby była jedyną rzeczą, jaka jeszcze istnieje. Podlewam kwiaty, myję filiżankę po kawie, zapisuję te kilka słów na bloga.

Są chwile, które zatrzymują czas. Są relacje, które odciskają w nas swój ślad na wieki. Od pewnego czasu wiem już, że świat, który widzimy, to odbicie nas samych. Ludzie, których spotykamy, odzwierciedlają nasze myśli, przekonania i emocje. Czasem przychodzą, by nas kochać i uczyć miłości. Czasem – by pokazać nam nasze własne ograniczenia, programy, rany i pomóc nam je przekroczyć.